Sanskrit Sloka text in Devanagari, Gujarati, Kannada, Telugu , and English

||om tat sat||

ಸುಂದರಕಾಂಡ.
ಅಥ ಪಂಚಚತ್ತ್ವಾರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ||

ತತಸ್ತೇ ರಾಕ್ಷಸೇಂದ್ರೇಣ ಚೋದಿತಾ ಮಂತ್ರಿಣಸ್ಸುತಾಃ|
ನಿರ್ಯಯುರ್ಭವನಾತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಸಪ್ತಸಪ್ತಾರ್ಚಿವರ್ಚಸಃ||1||

ಸ|| ತತಃ ರಾಕ್ಷಸೇಂದ್ರೇಣ ಉದಿತಾಃ ಮಂತ್ರಿಣಃ ಸಪ್ತಾರ್ತಿ ವರ್ಚಸಃ ಸಪ್ತ ಸುತಾಃ ತಸ್ಮಾತ್ ಭವನಾ ತ್ ನಿರ್ಯಯುಃ||

Commanded by the king of Rakshasas, the seven sons of the minister, energetic like fire, then departed from the palace.

ಮಹಬಲಪರೀವಾರಾ ಧನುಷ್ಮಂತೋ ಮಹಾಬಲಾಃ|
ಕೃತಾಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರವಿದಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಾಃ ಪರಸ್ಪರಜಯೈಷಿಣಃ||2||
ಹೇಮಜಾಲಪರಿಕ್ಷಿಪ್ತೈರ್ಧ್ವಜವದ್ಭಿಃ ಪತಾಕಿಭಿಃ|
ತೋಯದಸ್ವನನಿರ್ಘೋಷೈ ರ್ವಾಜೀಯುಕ್ತರ್ಮಹಾರಥೈಃ||3||
ತಪ್ತಕಾಂಚನ ಚಿತ್ರಾಣಿ ಚಾಪಾನ್ಯಮಿತ ವಿಕ್ರಮಾಃ|
ವಿಷ್ಫಾರಯಂತಃ ಸಂಹೃಷ್ಟಾಃ ತಟಿತ್ವಂತ ಇವಾಂಬುದಾಃ||4||

ಸ||ಮಹಾಬಲಪರೀವಾರಾಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಾಃ ಮಹಾಬಲಾಃ ಧನುಷ್ಮಂತಃ ಕೃತಾಸ್ತ್ರವಿದಾಂ ಪರಸ್ಪರಜೈಷಿಣಃ ಸ್ಯಾತ್||ಹೇಮಜಾಲಪರಿಕ್ಷಿಪ್ತೈಃ ಧ್ವಜದ್ಭಿಃ ಪತಾಕಿಭಿಃ ತೋಯದಸ್ವನ ನಿರ್ಘೋಷೈಃ ವಾಜಿಯುಕ್ತೈಃ ಮಹಾರಥೈಃ ನಿರ್ಯಯುಃ||ತಪ್ತಕಾಂಚನ ಚಿತ್ರಾಣಿ ಚಾಪಾನಿ ವಿಷ್ಫಾರಯಂತಃ ತಟಿತ್ವಂತಃ ಅಂಬುದಾ ಇವ ಅಮಿತ ವಿಕ್ರಮಾಃ ಸಂಹೃಷ್ಟಾಃ ನಿರ್ಯಯುಃ ||

(They were) endowed with great army. Mighty, best, experts in archery, having learnt all about Astras, desirous of winning over each other ,they went in chariots decked with golden mesh mounted with flag masts and flags making sounds like stormy clouds. (They were) Sporting wonderful bows shining with molten gold , like clouds shining with lightning, vary valiant and delighted.

ಜನನ್ಯಸ್ತು ತತಸ್ತೇಷಾಂ ವಿದಿತಾ ಕಿಂಕರಾನ್ ಹತಾನ್|
ಬಭೂವುಶ್ಶೋಕಸಂಭ್ರಾಂತಾಃ ಸಬಾಂಧವಸುಹೃಜ್ಜನಾಃ||5||

ಸ|| ತತಃ ತೇಷಾಂ ಸಬಾಂಧವಸುಹೃತ್ ಜನಾಃ ಜನನ್ಯಸ್ತು ಕಿಂಕರಾನ್ ಹತಾನ್ ವಿದಿತ್ವಾ ಕಾಮಸಂಭ್ರಾಂತಾಃ ಬಭೂವುಃ||

Then their friends and relatives , and mothers too knowing that Kinkaras have been killed have become agitated.

ತೇ ಪರಸ್ಪರಸಂಘರ್ಷಾ ತಪ್ತಕಾಂಚನಭೂಷಣಾಃ|
ಅಭಿಪೇತುರ್ಹನೂಮಂತಂ ತೋರಣಸ್ಥ ಮವಸ್ಥಿತಮ್||6||
ಸೃಜಂತೋ ಬಾಣವೃಷ್ಟಿಂ ತೇ ರಥಗರ್ಜಿತ ನಿಸ್ಸ್ವನಾಃ|
ವೃಷ್ಟಿಮಂತ ಇವಾಂಬೋಧಾ ವಿಚೇರುರ್ನೈರೃತಾಂಬುದಾಃ||7||
ಅವಕೀರ್ಣಸ್ತತಸ್ತಾಭಿರ್ಹನುಮಾನ್ ಶರವೃಷ್ಟಿಭಿಃ|
ಅಭವತ್ಸಂವೃತಾಕಾರಃ ಶೈಲಾರಾಡಿವ ವೃಷ್ಟಿಭಿಃ||8||

ಸ|| ತಪ್ತಕಾಂಚನ ಭೂಷಣಾಃ ಪರಸ್ಪರಸಂಘರ್ಷಾತ್ ತೋರಣಸ್ಥಂ ಅವಸ್ಥಿತಮ್ ಹನೂಮಂತಂ ಅಭಿಪೇತುಃ||ರಥಗರ್ಜಿತ ನಿಸ್ವನಾಃ ತೇ ನೈಋತಾಂಬುದಾಃ ಬಾಣವೃಷ್ಟಿಮ್ ಸೃಜಂತಃ ವೃಷ್ಟಿಮಂತಃ ಅಮ್ಬುದಾ ಇವ ವಿಚೇರುಃ||ತತಃ ತಾಭಿಃ ಶರವೃಷ್ಟಿಭಿಃ ಅವಕೀರ್ಣಃ ಹನುಮಾನ್ ವೃಷ್ಟಿಭಿಃ ಸಂವೃತಾಕಾರಃ ಶೈಲಾರಾಡಿವಅಭವತ್ ||

Wearing burnished ornaments of gold which were dashing against each other, they attacked Hanuman perched on the archway. Roaring with the chariots rattling , they sent forth torrent of arrows like the bursting stormy clouds. Then Hanuman covered with the rain of arrows appeared like king of mountains covered with showers of rain.

ಸ ಶರಾನ್ಮೋಘಯಾಮಾಸ ತೇಷಾ ಮಾಶುಚರಃ ಕಪಿಃ|
ರಥವೇಗಂ ಚ ವೀರಾಣಾಂ ವಿಚರನ್ವಿಮಲೇಂಬರೇ||9||
ಸ ತೈಃ ಕ್ರೀಡನ್ ಧನುಷ್ಮದ್ಭಿರ್ವ್ಯೋಮ್ನಿ ವೀರಃ ಪ್ರಕಾಶತೇ|
ಧನುಷ್ಮದ್ಭಿರ್ಯಥಾ ಮೇಘೈರ್ಮಾರುತಃ ಪ್ರಭುರಂಬರೇ||10||

ಸ|| ಆಶುಚರಃ ಸಃ ಕಪಿಃ ವಿಮಲೇ ಅಂಬರೇ ವಿಚರನ್ ತೇಷಾಂ ವೀರಾಣಾಂ ಶರಾನ್ ರಥವೇಗಂ ಚ ಮೋಘಯಾಮಾಸ||ವ್ಯೋಮ್ನಿ ಧನುಷ್ಮದ್ಭಿಃ ತೈಃ ಕ್ರೀಡನ್ ಸಃ ವೀರಃ ಅಮ್ಬರೇ ಧನುಷ್ಮದ್ಭಿಃ ಮೇಘೈಃ ಪ್ರಭುಃ ಮಾರುತಿಃ ಯಥಾ ಪ್ರಕಾಶತೇ||

The Vanara moving fast in the clear sky rendered the arrows of the heroes and the speed of their chariots impotent. The hero playing with those carrying bows in the sky shining like the powerful wind god playing in the sky with the clouds.

ಸಕೃತ್ವಾ ನಿನದಂ ಘೋರಂ ತ್ರಾಸಯಂ ಸ್ತಾಂ ಮಹಾಚಮೂಮ್|
ಚಕಾರ ಹನುಮಾನ್ ವೇಗಂ ತೇಷು ರಕ್ಷಸ್ಸು ವೀರ್ಯವಾನ್||11||
ತಲೇನಾಭ್ಯಹನತ್ಕಾಂಶ್ಚಿತ್ ಪಾದೈಃ ಕಾಂಶ್ಚಿತ್ಪರಂತಪಃ
ಮುಷ್ಟಿನಾಭ್ಯಹನತ್ಕಾಂಚಿನ್ ನಖೈಃ ಕಾಂಶ್ಚಿದ್ವ್ಯದಾರಯತ್||12||

ಸ||ವೀರ್ಯವಾನ್ ಸಃ ಘೋರಂ ನಿನದಂ ಕೃತ್ವಾ ತಾಮ್ ಮಹಾಚಮೂಂ ತ್ರಾಸಯನ್ ತೇಷು ರಕ್ಷಸ್ಸು ವೇಗಂ ಚಕಾರ||ಪರಂತಃ ಕಾಂಶ್ಚಿತ್ ತಲೇನ ಅಭ್ಯಹನತ್ | ಕಾಶ್ಚಿ ಪಾದೈಃ | ಕಾಶ್ಚಿತ್ ಮುಷ್ಟಿನಾ | ಕಾಶ್ಚಿತ್ ನಖೈಃ | ವ್ಯದಾರಯತ್ ||

The hero moved fast making a loud noise frightening the army of Rakshasas. The scorcher of enemies hit some with palm, some with feet and some with fist. Some were pierced with nails.

ಪ್ರಮಮಾಥೋರಸಾ ಕಾಂಶ್ಚಿದೂರೂಭ್ಯಾಂ ಅಪರಾನ್ ಕಪಿಃ|
ಕೇಚಿತ್ತಸ್ಯ ನಿನಾದೇನ ತತ್ರೈವ ಪತಿತಾ ಭುವಿ||13||
ತತಸ್ತೇಷ್ವವಸನ್ನೇಷು ಭೂಮೌ ನಿಪತಿತೇಷು ಚ|
ತತ್ಸೈನ್ಯಮಗಮತ್ ಸರ್ವಂ ದಿಶೋದಶ ಭಯಾರ್ದಿತಮ್||14||

ಸ||ಕಪಿಃ ಕಾಂಶ್ಚಿತ್ ಉರಸಾ | ಅಪರಾನ್ ಊರುಭ್ಯಾಂ ಪ್ರಮಾಥ | ಕೇಚಿತ್ ತಸ್ಯ ನಿನಾದೇನ ತತ್ರೈವ ಭುವಿ ಪತಿತಾಃ||ತೇಷು ಅವಸನ್ನೇಷು ಭೂಮೌ ನಿಪತಿತೇಷು ಚ ತತಃ ಸರ್ವಂ ಸೈನ್ಯಂ ಭಯಾರ್ದಿತಂ ದಶ ದಿಶಃ ಅಗಮತ್||

The Vanara strangled some with chest, some others with thighs. Some fell on the ground there itself by his roar. When they all dropped down dead on the ground , the army struck with fear fled in all directions.

ವಿನೇದುರ್ವಿಸ್ವರಂ ನಾಗಾ ನಿಪೇತುರ್ಭುವಿ ವಾಜಿನಃ|
ಭಗ್ನನೀಡಧ್ವಜಚ್ಚತ್ರೈರ್ಭೂಶ್ಚ ಕೀರ್ಣಾsಭವ ದ್ರಥೈಃ||15||
ಸ್ರವತಾರುಧಿರೇಣಾಥ ಸ್ರವಂತ್ಯೋ ದರ್ಶಿತಾಃ ಪಥಿ|
ವಿವಿಧೈಶ್ಚ ಸ್ವರೈರ್ಲಂಕಾ ನನಾದ ವಿಕೃತಂ ತದಾ||16||

ಸ||ನಾಗಾಃ ವಿಸ್ವರಮ್ ವಿನೇದುಃ | ವಾಜಿನಃ ಭುವಿ ನಿಪೇತುಃ| ಭೂಶ್ಚ ಭಗ್ನನೀಡಧ್ವಜಚ್ಛತ್ರೈಃ ರಥೈಃ ಕೀರ್ಣಾ ಅಭವತ್||ಅಥಾ ಸ್ರವತಾ ರುಧಿರೇಣ ಪಥಿ ಸ್ರವಂತ್ಯಃ ದರ್ಶಿತಾಃ ತದಾ ಲಂಕಾ ವಿವಿಧೈಃ ಸ್ವರೈಃ ವಿಕೃತಂ ನನಾದ||

The elephants trumpeted discordantly. Horses fell down on the ground. Even earth had the broken seats, parasols and flagstaffs. Streams of blood flowed. Then Lanka was filled with many kinds of horrifying sounds.

ಸತಾನ್ಪ್ರವೃದ್ದಾನ್ವಿನಿಹತ್ಯ ರಾಕ್ಷಸಾನ್
ಮಹಾಬಲಶ್ಚಂಡಪರಾಕ್ರಮಃ ಕಪಿಃ|
ಯುಯುತ್ಸುರನ್ಯೈಃ ಪುನರೇವ ರಾಕ್ಷಸೈಃ
ತಮೇವ ವೀರೋsಭಿಜಗಾಮ ತೋರಣಮ್||17||

ಸ|| ವೀರಃ ಮಹಾಬಲಃ ಚಣ್ಡ ಪರಾಕ್ರಮಃ ಸ ಕಪಿಃ ಪ್ರವೃದ್ಧಾನ್ ತಾನ್ ರಾಕ್ಷಸಾನ್ ವಿನಿಹೃತ್ಯ ಅನ್ಯೈಃ ಯುಯುತ್ಸುಃ ಪುನರೇವ ತಂ ತೋರಣಮೇವ ಅಭಿಜಗಾಮ||

The mighty hero , fiercely valiant Vanara having killed mighty Rakshasas desirous of battling others again went to the archway.

ಇತ್ಯಾರ್ಷೇ ಶ್ರೀಮದ್ರಾಮಾಯಣೇ ಆದಿಕಾವ್ಯೇ ವಾಲ್ಮೀಕೀಯೇ
ಚತುರ್ವಿಂಶತ್ ಸಹಸ್ರಿಕಾಯಾಂ ಸಂಹಿತಾಯಾಮ್
ಶ್ರೀಮತ್ಸುಂದರಕಾಂಡೇ ಪಂಚಚತ್ತ್ವಾರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ ||

Thus ends Sarga forty five of Sundarakanda in Ramayana the very first poem ever composed in Sanskrit by the first poet sage Valmiki.

|| om tat sat||